Turkish
Relations Between Bureaucracy, Public Personnel and Politics
DOI:
https://doi.org/10.51229/TUJPA.2021.7Keywords:
Bürokrasi, kamu personeli, siyasetAbstract
On the political level, systems that derive their origin from the people are democratic regimes. In these regimes, it is accepted that both the elected people who take the lead with the votes of the people and the bureaucracy and public personnel who perform the public service exist for the purpose of serving the people. While the elected people take authority from the people and give account to the public for certain periods, the appointed ones work to serve the people for a certain period of time with the authority they receive from the constitution and laws. Although both segments work for the public, what the boundaries of bureaucracy, public personnel and politics relations are or how they should be has been one of the discussion topics of academic, political and bureaucratic life. It has long been recognized that the superiority of the elected over the appointed is a fundamental principle in democratic countries. However, the relationship between them can be explained by many different evaluations and actual situations in the historical process, the conditions of the countries and the government systems. In this context, the subject of the study is to what degree and how this relationship between the elected and the appointed ones will be addressed. This study, which is important in terms of handling the subject in a multidimensional way, aims to gain a perspective in order to evaluate the relationship between the selected and the appointed people objectively
Downloads
References
AKSAN, Gamze vd, (2001), “Gerilim ve Uzlaşma: Demokrasi Ekseninde Bürokrasi ve Siyaset İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme”, SÜ SBE Dergisi, S. 25.
ALTUNOK, Hatice (2016), “Atama Yetkisi ve Bürokrasi Siyaset İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi SBE Dergisi. 8(14).
ARDANIÇ, Bülent ve ERGUN, Turgay (1980), “Siyasal Nitelikli Yüksek Yönetici Atamaları”, AİD, 13(2).
Aslan, Onur Ender vd. (2016), Merkezi Personel Hizmetleri Örgütlenmesi, TODAİE.
BALL, Alan & PETER, Guy (2007), Çağdaş Siyaset ve Yönetim, 1. Baskı, Yayın Odası.
BURKE, John P. (1988), Bureaucratic Responsibility. London, The John Hopkins University Press.
CEM, Cemil (1976), Türk Kamu Kesiminde Üst Düzey Yöneticiler, TODAİE, Ankara, Sevinç Matbaası.
CIGLER, Beverly A. (1990), “Public Administration and the Paradox of Professi¬onalization”, Public Administration Review, 50(6).
ÇEVİKBAŞ, Rafet (1992), “Batılı Ülkelerde Kamu Yönetiminin işleyişi ve Siyasal İktidarla Olan İlişkisi”, TİD, S. 364
ÇİTÇİ, Oya (1997), “Başkanlık Sistemi Çözüm mü?”, AİD, 30 (4), TODAİE Yay.
DENHARDT, Robert B. & DENHARDT, Janet Vinzant (2009), Public Administration: An Action Orientation,. California, Thomson Wadsworth.
DEMİR, Fatih (2011). Bürokrasi - Siyaset İlişkisi ve Bürokratların Seçilmişlerce Kontrolü Sorunu, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 18(2).
DIEHM, Jan et al. (2017), Tracking Trump's nominations. CNN. https://edition.cnn.com/interactive/2017/politics/trump-nominations (Erişim Tarihi: 01.01.2020)
DURGUN, Şenol (2002), Türk Kamu Yönetiminde Bürokratik Siyaset, Gazi Üniversitesi İİBF Özel Sayısı.
DUVERGER, Maurice (1986), Seçimle Gelen Krallar, Necati Erkurt (çev.), 2. Baskı, İstanbul, Kelebek Yay.
EMRE, Cahit (2003), Yönetim Bilimi Yazıları, Ankara, İmaj Yay.
EMRE, Cahit (1996), “Bürokrasi - Siyaset Perspektifinde Yaygınlaşan Yolsuzluklar”, Kamu Görevlileri ve Siyasal Haklar Sempozyumu, Ankara, TMMOB.
ERYILMAZ, Bilal (1995), Kamu Yönetimi, İzmir, Akademi Yay.
ERYILMAZ, Bilal (2010), Kamu Yönetimi, 3. Baskı, Ankara, Okutman Yay.
ERYILMAZ, Bilal (2013), Bürokrasi ve Siyaset: Bürokratik Devletten Etkin Yönetime, 5. Baskı, İstanbul, Alfa Yay.
FARAZMAND, Ali (ed.), (1997). Modern Systems of Government: Exploring the Role of Bureaucrats and Politicians, California, Sage.
GEERTH, Hans & Mills, C. Wright (eds.) (1977), From Max Weber Essays in Sociology, London, Routledge & Kegan Paul.
GOODNOW, Frank J. (1900), Politics and Administration.
GOURNAY, Bernard, KESLER, Jean François & Siwek-Pouydeseau, Jeanne (1967), Administration Publique, Paris, Presses Universitaires de France.
GÖKÇE, Orhan, GÖKÜŞ, Mehmet ve KUTLU, Önder (2002), Kamu Yönetimi Ders Notları, Konya.
GÜRAN, Sait (1980), Memur Hukukunda Kayırma ve Liyakat Sistemleri, İstanbul, İÜ Yay.
GÜVEN, H. Sami (1976), “İdare Siyaset İlişkileri ve Personel Yönetimi Açısından Önemi”, AİD, 6(1).
HALLIGAN, John (2011), “Leadership and the Senior Service from A Comparataive Perspective”, B. Guy Peters ve Jon Pierre (ed.), The Handbook of Public Administration, California, Sage.
HEADY, Ferrel (1988), “The United States”. Donald C. Rowat (ed.), Public Administration in Developed Democracies: A Comperative Study, NY, Marcel Dekker Inc.
HEPER, Metin, KİM, Lim Chong ve PAI, Tong. Seong (1981), Siyasal Rejimler ve Kamu Bürokrasisi, Türk ve Güney Kore Yüksek Kademe Yöneticileri İle İlgili Karşılaştırmalı Bir İnceleme. Ahmet Şükrü Esmer'e Armağan, Ankara, AÜSBF Yay, (468).
HIRSZOWIEZ, Maria (1980), The Bureaucratic Leviathan: A Study in the Sociology o f Communism, Oxford, Martin Robertson.
KARASU, Koray (2001), Profesyonelleşme Olgusu ve Kamu Yönetimi, Ankara, Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yay, Tezler Dizisi.
KAYA, Yahya Kemal (1994), Çağdaşlaşma Yolunda Deve Dikenleri, Ankara, Bilim Yay.
KHATOR, Renu (1997), “Professionalizm in Bureaucracy: Some Comparisons Based on the Indian Case”, Ali Farazmand (ed.). Modern Systems of Government: Exploring the Role of Bureaucrats and Politicians, California: Sage.
KUTLU, Önder ve KAHRAMAN, Selçuk (2017), “Türk Cumhurbaşkanlığı Sisteminin Kamu Yönetimi Açısından Değerlendirilmesi” Ferhat Uslu (ed.), Türk Anayasa Hukukunun Güncel Sorunları, Sakarya, Beşköprü Yay.
LAPALOMBARA, Josephe (ed.) (1967), “An Overview of Bureaucracy and Political development and Political development”, Bureaucracy and Political Development, NJ, Priceton University Press.
MERİÇ, Osman (1974), “Siyasal İktidar ve Yüksek Yöneticiler Sorunu”, AİD, 7(3-4).
MERIKOSKI, Veli (1971), “İdarenin Siyasileşmesi”, C. Tutum (çev.), AİD, TODAİE, C.4.
NISKANEN, William A. (1971), Bureaucracy and Representative Government, Chicago, NY, Aldine/Atherton.
OECD, 2000 Verileri, http://arsiv.ntv.com.tr/news/118304.asp (Erişim Tarihi: 11 Mayıs 2020)
OKTAY, Cemil (1983), Yükselen İstemler Karşısında Türk Siyasal Sistemi ve Kamu Bürokrasisi, İstanbul, İ.Ü. Yay.
ONARAN, Oğuz (1967), Yönetici Sınıfın Eğilimi: Belçika, Fransa, İngiltere ve Türkiye'de, Ankara, TODAİE.
OYTAN, Muammer (1984), “Fransa’da İdarenin Politize Olmasını Önleyen Bir Organ: Bakanlık Kabinesi”, AİD, 17(1).
ÖZER, Mehmet Akif ve ÖZMEN, Burak (2017), “Parlamenter ve Başkanlık Sistemleri Arasında Konumunu Arayan Bürokrasi”, Strategic Public Management Journal, 3.
PEKER, Ömer ve AYTÜRK, Nihat (2000), Etkili Yönetim Becerileri, Ankara, Yargı Yay.
PIERRE, Jon (1995a), Bureaucracy In The Modern State: An Introduction To Comparative Public Administration, England, Edward Elgar.
Peters, B. Guy (2001), Politics of Bureaucracy, London & NY, Routledge.
PETERS, B. Guy & PIERRE, Jon (2004), “Politicization of the Civil Service: Concepts, Causes, Consequences”, B. Guy Peters & Jon Pierre (ed.), The Politicizaiton of the Civil Service in Comparative Perspective: The Quest for Control, London & NY, Routledge / Taylor & Francis Group.
PETERS, B. Guy (2010), The Politics of Bureaucracy: An Introduction to Coparative Public Administration, London & NY, Routledge.
PIERRE, Jon (1995). “Conclusions: A Framework of Comparative Public Administration”. J. Pierre (ed.). Bureaucracy in the Modern State. Cheltanham: Edward Elgar.
RIGGS, Fred W. (1994), “Bureaucracy: A Profound Puzzle for Presidentialism”, Ali Farazmand (ed.), Handbook of Bureaucracy, NY, Marcel Dekker Inc.
RIGGS, Fred W. (1997), “Coups and Crashes: Lessons for Public Administration”, A. Farazmand (ed.), Modern Systems o f Government: Exploring the Rote o f Bureaucrats and Politicians, California, Sage.
RIPLEY, Randall B. & FRANKLIN, Grace A. (1982), Bureaucracy and Policy Implementation, Illionis, The Dorsey Press.
ŞAYLAN, Gencay (1976), “Günümüz Mülki Amirlik Sistemini Nitelendiren Eğilim: Siyasal-Yönetsel Yapı Bütünleşmesi”, Kurthan Fişek (ed.). “Türkiye’de Mülki İdare Amirliği: Sistem ve Sorunlar”, Ankara, TİD Yay.
ŞAYLAN, Gencay (1986), Türkiye’de Kapitalizm ve Siyasal İdeoloji, Ankara, TODAİE.
TATAROĞLU, Muhittin (2006), “Parlamenter ve Başkanlık Sistemlerinde Siyasi İktidar ve Bürokrasi İlişkileri ve Türkiye Açısından Bir Değerlendirme”, Yönetim Ve Ekonomi Dergisi, 13(1).
TORUN, Yeşer (2009), “Meritokrasi: Adaletin Terazisi mi Yoksa Bir Adalet İllüzyonu mu?”, Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 7(26)
TUTUM, Cahit (1976), “Yönetimin Siyasallaşması ve Partizanlık”, AİD, 9(4).
UÇMAN, Hamit (2014), Türkiye’de Bürokrasi ve Siyaset, Ankara, Alter Yay.
ÜN, Lütfullah (2020), “Türkiye’de Hükümet Sistemlerinin Kamu Yönetimine Etkileri Bağlamında Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi”, Yayınlamış Doktora Tezi, Ondokuzmayıs Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Samsun.
WEBER, Max (1993), Sosyoloji Yazıları, Taha Parla (çev.), İstanbul, Hürriyet Vakfı Yay.
WILSON, Woodrow (1961), Seçme Parçalar, Nermin Abadan (çev.), Yenilik Basımevi.
WORLD BANK, Policy Research Working Paper, (4978).
