Çin'in Hızlı Gelişimi Ve Ekonomik Geleceğinin Belirsizliği

Yazarlar

  • Mehmetali KASIM Niğde Ömerhalisdemir Üniversitesi

Özet

Çin 1978 yılında ekonomik reformla önceden takip ettiği sosyal planlama ekonomisi politikalarından vazgeçerek sosyal pazar ekonomisine geçiş yapmaya başlamıştır.  Reform etkisiyle 20. yüzyılda dünyada geride kalmış Üçüncü Dünya Devletleri statüsünden günümüzde dünyadaki en hızlı yükselen küresel güç haline gelmiştir. Çin’in oldukça hızlı bu yükselişi, Çin yönetiminin geçmişteki hatalarından ders çıkartarak kurucu lider Mao’un ideolojik yaklaşımlarından vazgeçip reform önderlerinden Deng Xiao Ping’in gerçekçi politikalarını uygulamaya devam etmesinin derin etkileri olmuştur. Çin ekonomik reform ve dışa açılmada yabancı sermaye ve teknoloji transferlerini kontrollü bir biçimde kendi çıkarlarına göre yönlendirmiştir. Altyapı ve eğitime öncülük vermekle birlikte üretime ve ihracata dayalı kalkınma politikası uygulamayı tercih etmiştir. Kendi gerçek amaçlarını gizleyerek dünyaya barışçıl bir şekilde hitap etmiş, Amerika ve Japonya başta olmak üzere modern ekonomilerin desteğini elde etmeyi başarmış, onların tecrübe ve bilgilerinden istifade ederek her açıdan kendini güçlendirmiştir. Günümüzde dünyanın ikinci büyük ekonomisine sahip olan Çin elde ettiği başarılara rağmen siyasi açıdan reform yapmak yerine daha otoriter bir yol takip etmesi, çevre sorunları, ülke içindeki gelir ve servet eşitsizlikleri gibi sorunlarla karşı karşıya kalmıştır. Ayrıca Çin’in gittikçe güçlenen yayılmacı tavrı komşuları başta olmak üzere dünyadaki devletlerin dikkatini çekmeye başlamıştır. Özellikle Amerika başta olmak üzere birçok devlet Çin’le olan ilişkilerini revize ederek kendi çıkarlarını korumak için adeta bir rekabete girmiştir. Bu hususlar Çin’in ekonomisinin geleceği ve büyümesinin sürdürülebilirliği hakkında belirsizlikler barındırmıştır. 

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

Ahlstrom, D., and Ding, Z, (2014), “Entrepreneurship in China: An overview”. International Small Business Journal, 32(6), p. 610-618.

Baldwin, R., & Evenett, S. (2020), Covid-19 and Trade Policy: Why Turning Inward Won't Work. CEPR Press.

Brandt, L., Ma, D., and Rawski, T, (2016), “Industrialization in China. Forschungsinstitut zur Zukunft der Arbeit Institute for the Study of Labor”, Discussion Paper, (10096), p. 1-37.

Clark, Duncan (2016), Alibaba: The House That Jack Ma Built, HarperCollins Publishers Inc.

Heilmann, S., and Shih, L, (2013), “The Rise of Industrial Policy in China, 1978-2012”, Harvard- Yenching Institute Working Paper Series, (2013), p. 1-24.

Huang, Y. (2021), "Understanding China's Belt and Road Initiative", China Economic Review, (40), p. 241-252.

International Monetary Fund, (2018), “Inequality in China – Trends, Drivers and Policy Remedies”. IMF Working Paper. WP/18/(127), p. 1-31.

International Monetary Fund, (2022), World Economic Outlook: Countering the Cost-of-Living Crisis. International Monetary Fund.

International Monetary Fund, (2024), “People's Republıc Of Chına: Selected Issues”. IMF Country Report 24(276), p. 1-65.

Jin, W.(2017), “论 1949 年以来的“ 中华民国 ”问题/Lùn 1949 nián yǐlái de “zhōnghuá mínguó” wèntí”. http://sis.ruc.edu.cn/gzpl/c24ea8c378ed4631be565ef84d24f295.htm (Erişim Tarihi: 25.09.2017).

Kasım, M., & Yücel, F, (2020). “İktisat Politikalarının Çin ve Hindistan’ın Kalkınmasındaki Etkileri”. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2), ss. 203-212.

KPMG,(2018), China Outlook 2018: A New Era, a New Paradigm of Globalisation, KPMG International, Swiss.

Li, S., & Sicular, T, (2014), "The Distribution of Household Income in China: Inequality, Poverty, and Policies." The China Quarterly, (217), p. 1-41.

Lin, J. Y. (2012). Demystifying the Chinese Economy. Cambridge University Press.

Ma, W. (2003), Economic Reform and Higher Education in China. Peking University. China.

Marco Colino, Sandra (2022). The case against Alibaba in China and its wider policy repercussions. Journal of Antitrust Enforcement. (10), 217–229.

Mazzocco, (2022), How Inequality Is Undermining China’s Prosperity. The Center for Strategic and International Studies (CSIS). USA.

Ministry Of Commerce Of The People's Republic Of China, (2021), Statıstıcal Bulletın Of FDI In China 2021. Ministry Of Commerce Of The People's Republic Of China. Beijing.

Ministry Of Commerce Of The People's Republic Of China, (2023), Statıstıcal Bulletın Of FDI In Chına 2023. Ministry Of Commerce Of The People's Republic Of China. Beijing.

National Beuro of Statistics, (2024), “人民生活实现全面小康 稳步迈向共同富裕 新中国75年经济社会发展成就系列报告之十七”. https://www.stats.gov.cn/zt_18555/ztfx/xzg75njjshfzcj/202409/t20240920_1956595.html (Erişim Tarihi: 20.09.2024).

Naughton, B. (2007). The Chinese Economy: Transitions and Growth. MIT Press.

Riskin, C, (2011), "Inequality and Poverty in China in the Age of Globalization." World Development, 29(2), p. 31-44.

Rock, M. T., & Toman, M. A, (2016), "China’s Technological Catch-Up Strategy." Environmental Economics and Policy Studies, 19, 245-269.

Wang, H., & Lin, C, (2017), "Environmental Challenges and China's Economic Future." Nature Climate Change, 7(1), p. 19-23.

World Bank (2024), “World Development Indicators. World Bank Group”. https://databank.worldbank.org/indicator (Erişim Tarihi: 3. 12. 2024).

World Health Organization (2024), “Air pollution in China”. https://www.who.int/china/health-topics/air-pollution (Erişim Tarihi: 10.11.2024).

Yifu Lin, J, (2013). “Demystifying the Chinese Economy”, Austrian Economic Review, 46(3),p. 259-268.

Yifu Lin, J., Cai, F., and Li, Z, (1998), “The China Miracle: Development Strategy and Economic Reform”. Cato Journal, 18(1), p. 147-161.

Zhang, C., & Zhao, Z, (2019), "Renewable Energy Policies in China: Progress and Challenges." Energy Policy, (129), p. 178-185.

İndir

Yayınlanmış

04.01.2025

Nasıl Atıf Yapılır

KASIM, M. (2025). Çin’in Hızlı Gelişimi Ve Ekonomik Geleceğinin Belirsizliği. TÜRK KAMU YÖNETİMİ DERGİSİ, 5(2). Geliş tarihi gönderen https://tujpa.com/index.php/journal/article/view/90